Leon Kowalski – malarz i grafik – naukę malarstwa rozpoczął w Kijowskiej Szkole Malarskiej Mikołaja Muraszki. Ponadto uczył się u Mikołaja Gaya i Michaiła Wróbla. W latach 1891-1893 kontynuował studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Łuszczkiewicza, Józefa Unierzyńskiego, Leopolda Loefflera i Leona Wyczółkowskiego. W roku 1894 uzyskał państwową dotację na studia zagraniczne, po czym przez rok kształcił się w pracowni Karla Rauppa w Monachium. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie uczył się u Jeana Paula Laurensa, Beniamina Constanta i Augusta Girardota. Podróżował po Francji, Włoszech i Niemczech. W 1905 wrócił do Krakowa i odtąd brał czynny udział w polskim życiu artystycznym, m.in. był jednym z założycieli grupy Zero i organizatorem Związku Powszechnego Artystów Polskich i organizatorem wystaw. Po roku 1920 był także prezesem Związku Artystów Plastyków oraz założycielem i prezesem Towarzystwa Artystów Grafików. Uczestniczył w licznych wystawach – tak w kraju, jak i za granicą. Malował olejno, akwarelą i pastelem, tworząc krajobrazy, widoki miejskie, kwiaty a także portrety, sceny rodzajowe i religijne. Jako grafik uprawiał drzeworyt, litografię, miękki werniks oraz akwafortę i suchą igłę. W roku 1937 wydał tomik wspomnień Pędzlem i piórem, pisywał też artykuły, m.in. do „Głosu Plastyków”.